
Dana Winner: ‘Ik heb geleerd om eender welk publiek te omarmen’
Haar naam verwijst naar het competitiebeest uit haar volleybalverleden. Ook als artieste is Dana Winner een vechter, al volgt ze vooral haar gevoel. Uitbundig als mens, ingetogen en met het hart op de tong op het podium. Met pakkende nummers ontroert ze fans. ‘Ik kan heel gek en vrolijk zijn vlak voor een optreden. Maar eens op het podium breng ik ingetogen mijn muziek.’

Stefan Everts: ‘Harde kritiek heeft me het verste gebracht’
Falen kon niet. Stefan Everts wilde zijn vader minstens evenaren. Dat is op zijn zachtst gezegd gelukt. Everts werd de beste motorcrosser aller tijden, maar niet zonder slag of stoot. ‘Mijn vader waardig opvolgen kon mij alleen maar harden.’ The Legend toont na vele tegenslagen ook zijn kwetsbaarheid. Everts zag de dood in de ogen na een gescheurde milt en nadien nogmaals na een malaria-aanval. Hij kan het kaderen. ‘Alles gebeurt met een reden.’

Nicky Vankets: ‘Zonder zakelijkheid stopt de creativiteit’
Nicky Vankets kleedde half bekend Vlaanderen. Naast glitter and glamour zag de modeontwerper ook zwarte sneeuw. Als buitenbeentje binnen de Belgische mode voelt Vankets verachting van onze pers. Zijn creativiteit kan afschrikken. ‘Er is geen plaats voor jou’, kreeg hij meermaals te horen. Maar Vankets leerde vechten voor zijn plek. ‘Het beste moet nog komen, heb ik uit het leven geleerd.’

Johan Verminnen: ‘Ik ben in alles te ver gegaan, maar zonder spijt’
Een carrière van vijftig jaar heeft Johan Verminnen er in 2019 opzitten, en in 2021 wordt de man 70. Reden genoeg voor een uitgebreid Intervista-interview, zeker nu hij ook nog eens een nieuwe CD uit heeft die luistert naar de naam En daarna ga ik vissen. Die titel...

Danny Verbiest: “Het kan mij geen barst schelen om wat ik herinnerd word, zolang ik mensen maar gelukkig maakte”
‘De stem van een generatie’ wordt te gemakkelijk gebruikt. Maar als het voor iemand opgaat, dan wel Danny Verbiest. Want welke dertiger en veertiger associeert de stem van Samson niet met pyjama’s en frisgewassen haren op zondagochtend? En dat is nog niet alles: via...

Wendy Van Wanten: ‘Mijn leven is één lang buffet. Ik heb al van alle hapjes mogen proeven’
Hoe mag ik je aanspreken? Als Wendy of als Iris? ‘Kies maar,’ antwoordt ze. Als we na het interview afscheid nemen, heb ik het gevoel dat ik vooral met Iris Vandenkerckhove heb gepraat. Een eerder verlegen, intelligente, innemende vrouw die pas laat het evenwicht in haar leven heeft gevonden. De stoeipoes van weleer, haar alter ego Wendy Van Wanten, heeft ze thuis gelaten.

Bart De Pauw: ‘Als de gazelle even uit de kudde loopt, is ze kwetsbaar’
Voor velen is hij één van de strafste, meest creatieve en meest inventieve programmamakers van Vlaanderen. Tv-maker, scenarist, acteur: dat zijn de petjes die Bart De Pauw afwisselend opzet. Zonder diploma op zak baande hij vanaf 1985 zijn weg in de tv-wereld. Eerst op eigen benen, later bij Woestijnvis en na de (vertrouwens)breuk met Wouter Vandenhaute en co vanaf 2008 met zijn eigen productiehuis Koeken Troef.

Marleen Temmerman: ‘Ik voel me helemaal geen wereldverbeteraar’
Marleen Temmerman is maar even in het land: dinsdag kwam ze aan in België vanuit Afrika, woensdag en donderdag moest ze in Genève zijn, en vrijdag en zaterdag is ze even thuis in Eksaarde (onder meer om dit interview te geven). Zondagochtend vertrekt ze alweer richting Nairobi, waar ze hoofd van het departement gynaecologie en verloskunde wordt aan de Aga Khan University. “Ik zou dit allemaal niet doen als ik niet rotsvast geloofde dat we nu in een betere wereld leven dan enkele jaren geleden.”

Jan Verheyen: ‘Mijn streefdoel in het leven is nergens bij te horen en op die manier overal bij te horen’
Wat Jan Verheyen ook doet – films regisseren, scenario’s schrijven, radioprogramma’s presenteren, lezingen geven – altijd zal hij Vlaanderen in twee kampen verdelen: zij die smullen van zijn joviale stijl en werk voor een breed publiek en zij die verzuchten dat deze zelfingenomen windbuil weer wat dichter bij de bodem van de goede smaak is gekomen. Zeker één man geeft niet om die kritiek, en dat is Verheyen zelf: “Ik heb nog nooit in een recensie over één van mijn films iets gelezen waarvan ik dacht, ‘tiens, die recensent heeft een punt’. Werkelijk nooit.’

Luc Appermont: ‘Ik ben hondstrouw en speel graag de ideale butler’
Halfweg zijn carrière moest Luc Appermont kiezen tussen de toenmalige BRT en een exclusiviteitscontract bij VTM. Het werd VTM, omwille van twee concreet aangeboden tv-formats. In de liefde heeft hij tot op vandaag geen duidelijke keuze gemaakt tussen mannen en vrouwen. Het werd een exclusiviteitscontract met Bart Kaëll, omwille van de concrete persoon.