Bart De Pauw: ‘Als de gazelle even uit de kudde loopt, is ze kwetsbaar’
Voor velen is hij één van de strafste, meest creatieve en meest inventieve programmamakers van Vlaanderen. Tv-maker, scenarist, acteur: dat zijn de petjes die Bart De Pauw afwisselend opzet. Zonder diploma op zak baande hij vanaf 1985 zijn weg in de tv-wereld. Eerst op eigen benen, later bij Woestijnvis en na de (vertrouwens)breuk met Wouter Vandenhaute en co vanaf 2008 met zijn eigen productiehuis Koeken Troef.
Willem Vermandere: ‘Ik ben een sukkelaar met af en toe een helder moment’
De lente golft over de Westhoek, waar Willem Vermandere in alle stilte aan zijn beelden, liedjes, litho’s, tekeningen en brieven werkt. Klokslag tien uur – hij woont recht tegenover de kerk van het pittoreske Steenkerke – kloppen we bij hem aan. Zijn woonst, daterend uit 1864, was ooit een herberg. Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwamen hier duzend en duzend soldaten, op weg naar of van het front, hun voeten warmen rond de stoof, in wat nu zijn schrijf- werkkamer is. De uitgesleten vloer getuigt van hun talloze laarzen.
Urbanus: ‘Er zijn grenzen aan humor’
Artiesten worden wel vaker ‘veelzijdig’ genoemd. In het geval van Urbanus is dat een understatement. De kleine Urbain Servranckx groeide uit tot Urbanus, met een trackrecord en een carrière om u tegen te zeggen. Strips, theatervoorstellingen, films, tv-programma’s, cd’s: veelzijdigheid troef bij de komiek uit Tollembeek. En het heilige vuur brandt nog steeds. “Ze zeggen altijd dat, als je ouder wordt, je als humorist milder wordt. Ik zeg dan altijd, al lachend: diegene die mij dat zegt, krijgt een trap in zijn milt.”
Erik Van Looy: ‘Ik vecht tegen het falen’
De diamantairzoon wilde voetballer worden, maar miste talent. Als veertienjarige snaak reisde Erik Van Looy met zijn grootouders naar Hollywood. Sindsdien wou hij Amerikaanse films maken. Op zijn tweeënvijftigste vervulde ‘The Loft’ zijn droom. Als introverte Antwerpenaar charmeert zijn verlegen rustigheid Amerikaanse steracteurs. Ietwat contrasterend presenteert hij plezierig ‘De Slimste Mens ter Wereld’.
Jaak Van Assche: ‘Wat betekent dat, 75 worden? Moet ik dan stoppen?’
Vlaanderen kent hem als de sympathieke ambtenaar Jean De Pesser en brullende brocanteur Fernand Costermans. Jaak Van Assche heeft er vrede mee. Hij acteert graag en goed voor een publiek “dat volkse humor weet te waarderen, liever dan voor de baronnen van het theater”. Volks is hij, en volks was hij. Als kind, toen hij door zijn vader werd aangespoord om het gemeenschapsleven te ontdekken. Als jonge twintiger, toen hij als amateur de neerbuigende blikken van professionele acteurs uit het theater haast kon voelen. En in Bonheiden als politicus voor N-VA – eerst als schepen, daarna als fractieleider –, die nog steeds graag cafés afschuimt en er de stamgasten bij voornaam kent.