Zes keer won hij de bolletjestrui in de Ronde van Frankrijk, evenveel als zijn grote idool Federico Bahamontes. Het was diezelfde Bahamontes die de jonge Lucien Van Impe overtuigde: ‘Jij wordt mijn opvolger. Jij gaat ooit de Tour winnen.’ Zo geschiedde, in 1976. En zo gaat Van Impe de geschiedenis in: als de laatste Belgische Tourwinnaar.
Wat moet je nog vragen aan een man die al honderduit heeft verteld op radio en tv, in romans, toneelstukken, gedichten, columns en essays? Een man die zelfs een interview als een literair genre beschouwt, en daarom ook interviews aangrijpt om duizend en één meningen te ventileren en verhalen te debiteren. Tom Lanoye dus. Literair godenkind, kunstenaar-ondernemer. En één van de meest gelezen en gelauwerde auteurs in Vlaanderen en Nederland.
Dat hij eigenlijk in Monaco wilde blijven, maar door zijn vriendin Lore nu opnieuw in België woont. Dat hij als kind elke dag futuristische fietsen tekende. En dat hij de grootsheid van zijn palmares pas na zijn carrière wil beseffen. “Voor Nieuwjaar kocht ik voor onze pa dat boek ‘Top 100 van het Belgische Wielrennen’. En ik stond al op 5. Dat is immens. In mijn kop probeer ik het te minimaliseren zodat het minder groots wordt.” Tom Boonen praat zoals hij koerst: met een natuurlijke flair.