Zes keer won hij de bolletjestrui in de Ronde van Frankrijk, evenveel als zijn grote idool Federico Bahamontes. Het was diezelfde Bahamontes die de jonge Lucien Van Impe overtuigde: ‘Jij wordt mijn opvolger. Jij gaat ooit de Tour winnen.’ Zo geschiedde, in 1976. En zo gaat Van Impe de geschiedenis in: als de laatste Belgische Tourwinnaar.
Onderhuids voel je sterk de twee grote passies van Fons Leroy: werk en koers. “Dju, had ik maar van thuis de kans gekregen om te mogen koersen. ‘Profwielrenner’, al was het maar één jaartje: dàt had op mijn cv moeten staan.” Ook bovenhuids drijft één en ander aan de oppervlakte tijdens ons gesprek met de VDAB-topman. Letterlijk. Zo komen we te weten dat Leroy een tattoo heeft.
Dat hij eigenlijk in Monaco wilde blijven, maar door zijn vriendin Lore nu opnieuw in België woont. Dat hij als kind elke dag futuristische fietsen tekende. En dat hij de grootsheid van zijn palmares pas na zijn carrière wil beseffen. “Voor Nieuwjaar kocht ik voor onze pa dat boek ‘Top 100 van het Belgische Wielrennen’. En ik stond al op 5. Dat is immens. In mijn kop probeer ik het te minimaliseren zodat het minder groots wordt.” Tom Boonen praat zoals hij koerst: met een natuurlijke flair.