Jan Verheyen: ‘Mijn streefdoel in het leven is nergens bij te horen en op die manier overal bij te horen’

Jan Verheyen: ‘Mijn streefdoel in het leven is nergens bij te horen en op die manier overal bij te horen’

Wat Jan Verheyen ook doet – films regisseren, scenario’s schrijven, radioprogramma’s presenteren, lezingen geven – altijd zal hij Vlaanderen in twee kampen verdelen: zij die smullen van zijn joviale stijl en werk voor een breed publiek en zij die verzuchten dat deze zelfingenomen windbuil weer wat dichter bij de bodem van de goede smaak is gekomen. Zeker één man geeft niet om die kritiek, en dat is Verheyen zelf: “Ik heb nog nooit in een recensie over één van mijn films iets gelezen waarvan ik dacht, ‘tiens, die recensent heeft een punt’. Werkelijk nooit.’

Jaak Van Assche: ‘Wat betekent dat, 75 worden? Moet ik dan stoppen?’

Jaak Van Assche: ‘Wat betekent dat, 75 worden? Moet ik dan stoppen?’

Vlaanderen kent hem als de sympathieke ambtenaar Jean De Pesser en brullende brocanteur Fernand Costermans. Jaak Van Assche heeft er vrede mee. Hij acteert graag en goed voor een publiek “dat volkse humor weet te waarderen, liever dan voor de baronnen van het theater”. Volks is hij, en volks was hij. Als kind, toen hij door zijn vader werd aangespoord om het gemeenschapsleven te ontdekken. Als jonge twintiger, toen hij als amateur de neerbuigende blikken van professionele acteurs uit het theater haast kon voelen. En in Bonheiden als politicus voor N-VA – eerst als schepen, daarna als fractieleider –, die nog steeds graag cafés afschuimt en er de stamgasten bij voornaam kent.

Pin It on Pinterest