“Vanaf mijn 16 jaar stond alles in functie van sport. Met het doel om de beste te worden. En dan was er dat ongeval. Dat stond niet in de planning.” Triatleet Marc Herremans geraakt in 2002 verlamd en belandt in een rolstoel. Toch bereikt hij de drie doelen die hij in zijn leven had vooropgesteld: de Ironman van Hawaï winnen, deelnemen aan de Crocodile Trophy en papa worden.
De diamantairzoon wilde voetballer worden, maar miste talent. Als veertienjarige snaak reisde Erik Van Looy met zijn grootouders naar Hollywood. Sindsdien wou hij Amerikaanse films maken. Op zijn tweeënvijftigste vervulde ‘The Loft’ zijn droom. Als introverte Antwerpenaar charmeert zijn verlegen rustigheid Amerikaanse steracteurs. Ietwat contrasterend presenteert hij plezierig ‘De Slimste Mens ter Wereld’.
Het werk van Lieve Blancquaert heeft naast een esthetische waarde ook vaak een maatschappelijk belang. Als fotografe zoekt ze sterke beelden. Als journaliste tekent ze sterke verhalen op. En als moeder leeft ze zich sterk in. “Ik ben heel erg betrokken bij wat er gebeurt met vrouwen en kinderen omdat het heel dicht bij mijn eigen problematiek ligt.”
‘Ten Oorlog’ betekende zijn definitieve doorbraak in de theaterwereld. Vanaf ‘Keerekeerweere’, de computersketch uit Alles kan beter, nam ook zijn tv-carrière een hoge vlucht. “De entertainer in mij blijft zeer groot”, zegt acteur Wim Opbrouck. “Ik heb nog altijd de grote neiging om een zaal te doen lachen. Maar ik vind stilte soms nog de grootste beloning voor een toneelspeler. En dat voel ik veranderen met ouder worden.”
Ruim vier jaar volgde filmmaker Arun Chaudhary de Amerikaanse president Barack Obama. Dat leverde duizenden uren videomateriaal op. Zijn ervaringen heeft hij ook neergeschreven in het boek ‘First Cameraman’. “Als de president zich kwaad maakt, doet hij dat op een zeer kalme manier. Zoals een ouder die zegt: ‘Ik ben niet kwaad, wel ontgoocheld’.” Een portret van Barack Obama door ‘de schaduw van de president’? Yes , we can!