Wat moet je nog vragen aan een man die al honderduit heeft verteld op radio en tv, in romans, toneelstukken, gedichten, columns en essays? Een man die zelfs een interview als een literair genre beschouwt, en daarom ook interviews aangrijpt om duizend en één meningen te ventileren en verhalen te debiteren. Tom Lanoye dus. Literair godenkind, kunstenaar-ondernemer. En één van de meest gelezen en gelauwerde auteurs in Vlaanderen en Nederland.
“‘God schiep de dag en Thomas liep er door’: dat wil ik blijven volhouden. Er is geen weg meer terug. Ik kies een leven zonder files en zonder vertragingen. Wat eigenlijk belachelijk is, want ik doe niets anders dan vertragen.” In zijn carrière zit geen lijn en af en toe drukt Thomas Siffer de pauzeknop in.
Herman Brusselmans wordt verafgood en verguisd. De Mooie Jonge Oppergod van de Vlaamse Letteren (het zijn niet onze woorden) is van nature een nogal teruggetrokken, verlegen gast (alweer niet onze woorden). Wie de gevoelige Brusselmans wil ontdekken: even geduld tot aan de passages over zijn moeder en zijn vrouw slash ex-vrouw. Wie vooral de fel gebekte Brusselmans aan het woord wil horen: lees rustig verder.
“Neen, ik werk niet meer in de reclamewereld”. Guillaume Van der Stighelen hangt vlak voor de fotoshoot aan de lijn met een journalist. “Zulke telefoons krijg ik nog dagelijks”, zucht hij achteraf. Vreemd, want intussen is Van der Stighelen al twee jaar weg uit de marketing. De mede-oprichter van het succesvolle reclamebureau Duval Guillaume is in 2011 een ander leven begonnen. Na 30 jaar in de advertentiewereld schrijft hij nu columns, boeken en teksten ‘over alles behalve marketing’.
Miljardair, beursgoeroe, ex-gevangene, ex-heroïneverslaafde, politicus, schrijver, economist. Zet deze woorden op een rij en je belandt bij Jean-Pierre Van Rossem. “Een heel onwaarschijnlijk en excessief leven”, zegt hij zelf. Het verblijf in de gevangenis heeft de gevallen beursgoeroe naar eigen zeggen gelouterd. “Ik ben nu veel gelukkiger dan toen. Heb ik nog centen? Neen, maar dat geeft niet. Als ik morgen met mijn auto tegen een boom rijd, zal ik denken: ‘foert, ik heb toch goed geleefd’.”