Evi Hanssen valt niet in hokjes te steken. Ze studeerde Jazz, begon bij TMF en presenteert programma’s in Vlaanderen en Nederland. Ze ziet zichzelf zelfs lesgeven, ‘dat is ook op een podium.’ Fans bewonderen haar flair. ‘Maar als je louter op je gevoel en echtheid functioneert, ben je ook heel kwetsbaar.’
Het werk van Lieve Blancquaert heeft naast een esthetische waarde ook vaak een maatschappelijk belang. Als fotografe zoekt ze sterke beelden. Als journaliste tekent ze sterke verhalen op. En als moeder leeft ze zich sterk in. “Ik ben heel erg betrokken bij wat er gebeurt met vrouwen en kinderen omdat het heel dicht bij mijn eigen problematiek ligt.”
Hij werkte jarenlang bij Woestijnvis, aan fel gesmaakte rubrieken als Kris en Yves, De valies en Wordt vervolgd voor het programma ‘Man bijt Hond’. Nog meer respect dwong hij af met de gevierde documentaires ‘Geel’, ‘De Weg naar Compostela’ en ‘Ten Oorlog’. Human interest is zijn ding, al houdt hij zich ver weg van uitlachtv. Iedereen heeft een verhaal? “Ja, maar het is niet zo dat er in iedereen een doosje zit met een kant-en-klaar verhaal en dat je maar op de knopjes moet duwen om het er uit te krijgen.” Wij deden een poging, en duwden op de knoppen van documentaire- en televisiemaker Arnout Hauben.
Zijn kracht om zeer ad rem commentaar te geven op het politieke klimaat, maakt van Carl Devos een zeer frequent gegeerde politicoloog in alle media. Al vele jaren is hij één van de belangrijkste Wetstraatwatchers: “Ik leef al meer dan tien jaar in dat niemandsland tussen pers, politiek en de academische wereld”, schetst Devos. “Of ik het gevoel heb dat ik meer invloed heb dan de Wetstraatjournalisten? Soms wel, ja. Maar mijn rol is verwaarloosbaar.”
‘Ten Oorlog’ betekende zijn definitieve doorbraak in de theaterwereld. Vanaf ‘Keerekeerweere’, de computersketch uit Alles kan beter, nam ook zijn tv-carrière een hoge vlucht. “De entertainer in mij blijft zeer groot”, zegt acteur Wim Opbrouck. “Ik heb nog altijd de grote neiging om een zaal te doen lachen. Maar ik vind stilte soms nog de grootste beloning voor een toneelspeler. En dat voel ik veranderen met ouder worden.”